Başını sallayıp, "Teşekkür ederim" diyor ve acı acı gülümsüyor. Cem Karaca'ya, babası Mehmet Karaca'nın vefatından hemen sonra Frankfurt'ta bir konser öncesinde bu sözleri söyleyen talebe benim ve daha sonra inanamayacağım kadar sakinim. Karşımda idolüm duruyor ve ben bu kadar sakinim -inanamıyorum!.. Tüm şarkılarını ezbere bilip söylediğim dev sanatçı...
Cem Karaca'nın yanında dört-beş kişi. Küçük salon dolu. Birazdan ortalık şarkılarıyla ve sloganlarla resmen yıkılacak ve ben -tüylerim diken diken- onu dinleyeceğim, tüm şarkılarına eşlik edeceğim...
Cem Karaca'nın öldüğü falan yok. 'Şeyh Bedrettin Destanı' yorumunu daha bu sabah dinledim ve üzüntüden/öfkeden boğulacak gibi oldum. Nazım Hikmet'ın sözleriyle bu uzun şarkı, "İriş Dede Sultan'ım iriş" diye biter. Söyleyen de, çarmıha gerilip çivilenmiş olan Börklüce Mustafa'dır -onu oraya çivileyen de "Şalvarı şaltak, eğeri kaltak Osmanlı. Ekende yok biçende yok, yiyende ortak Osmanlı"dır...
Pop Müzik, dünyada ellili yıllarda piyasaya çıktığında, Türkiye Klasik Türk Müziğinin tüm bestekarları ve ihtişamıyla yaşamaya devam ettiği bir yermiş. Pop müziğin Türkiye'de bir yer edinmesi 1960'larda başlamış. Aranjmanları duymuşsunuzdur. Ama Türkiye'nin o on yıllık tek özgürlük ve kültür patlaması döneminde (1960-1971) doğan sanatçılardan biri de Cem Karaca'dır işte ve o muhteşem sesiyle, tarzıyla, 'Anadolu Pop' (veya Rock) denen (bugün 'Protest müzik' gibi beğenmediğim bir adla anılan) müziğin pirlerinden biridir. Evet o bir 'Pir'dir ve bu tip titrleri sahiden hak eden nadir adamlardan biridir Cem Karaca.
Pop müziğin yükselişiyle klasik müzikler geri çekildi. Batıda Bethoven ve Bach yerine pop dinlendi, burada da Dede Efendi'ler ve Münir Nurettin'ler gidip Anadolu Pop geldi. (Onun dışındaki Pop bu yazının konusu değil).
Klasik Müziklerin pop versiyonlarıyla topluma dönüşü, Batıda Richard Clayderman, André Rieu gibi popüler müzisyenler ile olduysa, Türkiye'de Emel Sayın'lar Zeki Müren'ler yakın zamana kadar müziğin temel direkleri olarak varlıklarını sürdürdüler. Şimdi adına (nedense) "Sanat Müziği" denen popüler klasik Türk Müziği de önemli ölçüde kayboldu. Halk müziğini unutmayıp, pop halinde, politize gençliğe maledenlerin/kazananların başında Cem Karaca gelir. Toplumsal mücadele geleneğinin yeniden canlanmaya başladığı Türkiye'de Cem Karaca'nın sesi beni gene allak bullak ediyor. "İriş Dede Sultan'ım iriş" deyince gene ışığı görüyorum -ve oradaki tahta kılıçlı erenlerin kutlu ordusunu...