Edebi kahkahanın dozajı...

Böyle bir başlık attıktan sonra entelimtrak birşeyler yazmak gerektiğini düşünüyorsanız fena halde yanılıyorsunuz demektir. Normalde, daha ilk cümlede, okura böyle davranan biri okunmaz -ama bizim "normal" olduğumuzu kim söyledi? Konu mizah, hem de edebi mizah!..
Aziz Nesin'i ilk kez Berlin'de gördüğümde pek şaşırmadım. Evet, son derece ciddi biriydi. Onun ne kadar ciddi biri olduğunu önceden duymasaydım kesin çok şaşırırdım -çünkü lise öğrencisiyken onun kitaplarından birini şehirler arası otobüste okurken o kadar çok gülmüştüm ki, beni az daha otobüsten atıyorlardı. (Eh gülme krizi gelince!..)
Aziz Nesin, 'Gülmece'nin ne kadar ciddi bir şey olduğunu çeşitli vesilelerle söylemiştir. Türkiye, mizahın memleketidir. Hocaların Hocası Nasreddin'den öncesi bile var. Eski Rum keşişlerin de eşeğe ters binen komik bir türü yaşamış Anadolu'da. Bektaşiler'den bu güne mizah yazan o kadar çok yazar var ki, -adeta hepsi bir de mizahı denemiş. Rıfat Ilgaz ile Haldun Taner'i hemen analım. Halit Kıvanç'ı, Muzaffer İzgü'yü unutmayalım. Ben burada biraz ileri gidip, en yeni modern Türk Edebiyatı'nın o uçuran muhteşem dilini de mizaha sayacağım. Murat Uyurkulak ve Murat Menteş okuduysanız -ki okumuşsunuzdur- ne demek istediğimi anlayabilirsiniz.
Mizahın komiklik yapmak olduğunu sananlar yanılır, ama komik olanın ciddiyeti belli küçük bir dozajda tutmayı öğrenmesi gerektiğini mizahçılar iyi bilir. Hace Nasreddin gibi adamlara, gülünç olmaları karşılığında büyük bir özgürlük tanınmıştır. Onlar Sultana bile takılmak hakkına sahiptirler -tabii şimdinin çakma Sultanlarını kasdetmiyorum. Bu bir tür dozajındaki gayrıciddiyetle yaşamayı kabul etmesi halinde mizahçı, alabildiğine özgürdür. İşte tam da bu noktada, mizah dergilerinden bahsedeceğim. Mizah dergisi nihayet hafif bir mizah türüdür, günlük olaylara ve güncelliğe de oldukça bağımlıdır. Dergi mizahı ile edebi mizahın sınırlarına yaklaşanlar da var elbette, Metin Üstündağ böyle bir yazar. Mizah dergileri tamam. Onlardan Türkiye'de çok var...
Peki edebi mizah dergileri? İşte o yok. Bu türün masama düşen en iyi örneği, Almanya'da yayımlanan EXOT dergisi. Yüzotuz sayfalık bir kitap boyutunda, gerçek edebiyat...
Bu kalitede Türkiye'de "Afilli Filintalar" diye bir web sitesi var, ama dergi veya EXOT gibi kitap serisi yok. İşte bu yazının en ciddi cümlesi de şurası:
Bu yazı, Türkiye'de de edebi mizah dergisi yayınlanması umuduyla yazıldı...